Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

ΩΡΑ ΓΙΑ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ!!!



Τις προάλλες αγόρασα μια πάπια-κούκλα για κουκλοθέατρο στη Νικολέτα.
Την αγόρασα περισσότερο γιατί άρεσε σε μένα, για να πω την αλήθεια, μια που η Νικολέτα
είναι ακόμα πολύ μικρή για κουκλοθέατρο! Περιέργως της άρεσε πάρα πολύ!!!
Την κουνούσα πέρα δώθε κι έκανα «πα, πα, πα» κι εκείνη ξεκαρδιζόταν…

Φαντάζομαι, λοιπόν, ότι δεν θα αργήσει πολύ η εποχή που θα κάθομαι
 πίσω από ένα μικρό παραβάν και θα ''παίζω'' διάφορες ιστορίες..

 Για αυτό κάθισα λίγο να ψάξω σχετικά...

Αρχικά έψαξα για κουκλοθέατρα (ως κατασκευή).
Εκεί έχουμε τις εξής επιλογές:
Να αγοράσουμε ένα (υπάρχουν ευτυχώς και φτηνά κ ακριβά),
ή να φτιάξουμε ένα μόνοι μας!

Η δεύτερη επιλογή μου αρέσει κάπως περισσότερο, γιατί θα το διακοσμήσω όπως αρέσει σε μένα, αλλά και γιατί θα το φτιάξουμε μαζί με το παιδάκι μου.

Πάρτε κάποιες ωραίες ιδέες ΕΔΩ:
Επίσης, ένα άλλο ''πρόβλημα'' για μένα θα είναι το τι ιστορίες θα της παρουσιάζω.
Δεν φημίζομαι για την εφευρετικότητα μου και το να σκαρφίζομαι κάθε τόσο ιστοριούλες μου φαίνεται αδύνατον!
Πέρα λοιπόν από τα κλασικά παραμύθια που μπορείς να ''μεταφέρεις'' στη σκηνή σου(!) 
πχ. την κοκκινοσκουφίτσα, τα 3 γουρουνάκια κτλ., υπάρχουν και εξειδικευμένα βιβλία 
για να μας βοηθήσουν και να μας δώσουν ιδέες!

Τα βρήκα όλα συγκεντρωμένα εδώ:

Επίσης, διάβασα ένα πολύ ωραίο κείμενο από την Ισμήνη Γεωργιάδου (Παιδαγωγό Δημοτικής Εκπαίδευσης), διαβάστε ένα απόσπασμα:

"Το κουκλοθέτρο σαν θέαμα επίσης, προσφέρει στο παιδί ερεθίσματα που το εμπλουτίζουν ψυχικά συναισθηματικά, νοητικά, γνωστικά. Παρακολουθώντας μια παράσταση κουκλοθεάτρου ζει μέσα σε συναισθηματική ένταση τη μαγεία και το θαύμα. Βιώνει την θεατρική σύμβαση, όταν, ξαφνικά οι άψυχες κούκλες ζωντανέυουν. Το παιδί μεταφέρεται σε ένα φανταστικό χώρο, ξεφεύγει από την πραγματικότητα, συμμετέχει, ταυτίζεται, διασκεδάζει, παραδειγματίζεται από τη δράση της κούκλας.. Μέσα από τα παθήματα τον ηρώων το κουκλοθέατρο δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να αφομοιώσει ηθικούς νόμους, κανόνες, κώδικες, αξίες απαγορεύσεις, ιδανικά ακόμα και τη δομή και λειτουργία της κοινωνίας στην οποία ζει. Το παιδί πολλές φορές, συμμετέχει στην παράσταση καθορίζοντας και αυτήν την εξέλιξη της ιστορίας, εξωτερικεύει συναισθήματα φόβου, χαράς, λύπης, έκπληξης, ενθουσιασμού. Το κουκλοθέατρο γίνεται ένας χώρος συνδιαλλαγής και επικοινωνίας. Η συγκίνηση είναι έντονη γιατί προκύπτει από τη γρήγορη εναλλαγή αντίθετων συναισθημάτων". 

Δημοσίευση σχολίου

© mia mama sta xena. Made with love by The Dutch Lady Designs.