Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Βιβλίο - "Λου, το σπουργίτι που έφυγε γι' αλλού"


Σήμερα έχω την απεριόριστη χαρά να σας παρουσιάσω το βιβλίο 'μιας μαμάς στα ξένα'.
Το βιβλίο αυτό (τα βιβλία δηλαδή γιατί είναι δύο) τα αγαπάμε με την Νικόλ πάρα πολύ και τα διαβάζουμε ΣΥΝΕΧΕΙΑ! 
Μάλιστα είναι τα μόνα που πηγαινοφέρνουμε στην Ελλάδα στα ταξίδια μας.
Είναι ιδιαίτερα βιβλία, και τους λόγους θα σας τους εξηγήσει η συγγραφέας του παρακάτω.



(Γράφει η Αλέξια)



Πώς γεννήθηκε ο Λου

Είμαι η Αλέξια και θα σας πω την ιστορία του Λου. Ο Λου είναι ένα σπουργίτι. Και όπως όλα τα σπουργίτια, έσκασε μέσα από ένα αυγό: το αυγό της δίψας μου να παραμείνω δημιουργική και μετά τη γέννηση της κόρης μου.

Η Λούλου Μάυα γεννήθηκε τον Ιούνιο του 2014. Ήταν ένα απ αυτά τα μωρά που ήρθαν στον κόσμο μετά από ώριμη σκέψη. Εγώ κι ο μπαμπάς της θεωρήσαμε ότι είχε έρθει η ώρα να γίνουμε γονείς και ήμασταν από τους τυχερούς που τα κατάφεραν γρήγορα. Και τότε συνειδητοποιήσαμε ότι κανείς και τίποτα δεν σε προετοιμάζει για την μητρότητα/πατρότητα.

Πέρα από όλα τα κλισέ της κούρασης, του άγχους, της έλλειψης ύπνου και της διαρκούς έκπληξης κάθε φορά που κοίταζα αυτό το υπέροχο πλασματάκι στα μάτια, υπήρχε και κάτι άλλο: φόβος. Φόβος ότι θα χάσω εντελώς τον εαυτό μου και θα γίνω ένα άνετο και ζεστό κουκούλι με μόνο στόχο την προστασία του σπλάχνου μου. Το γεγονός ότι η Λούλου θηλάζει και σαν νεογέννητο θήλαζε περίπου είκοσι ώρες το εικοσιτετράωρο δεν βοηθούσε ιδιαίτερα στο να θυμηθώ ότι είμαι κάτι άλλο πέρα από μάνα.

Έτσι, κάπου το δεύτερο μήνα της ζωής της και αφότου είχαμε μάθει τα βασικά για να την κρατήσουμε στη ζωή με όσο το δυνατόν λιγότερα κλάματα, αποφάσισα να ξεκινήσω κάτι καινούριο. Κάτι που να μπορεί να το χαρεί η Λούλου αργότερα και κάτι που θα με καθησύχαζε ότι μπορείς να είσαι δημιουργική και μάνα ταυτόχρονα.

Γράφω άρθρα, e-book και κάνω μεταφράσεις επαγγελματικά εδώ και τρία χρόνια, οπότε η ιδέα του να γράψω ένα παιδικό βιβλίο δεν ήταν και τόσο ουρανοκατέβατη. Ύστερα σκέφτηκα, μιας που έχω σπουδάσει αρχιτεκτονική, γιατί να μην το εικονογραφήσω κιόλας? Εδώ πρέπει να πω ότι χωρίς την ενθάρρυνση του Νίκου, του συζύγου μου, δεν θα το τολμούσα. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τους εικονογράφους, που δημιουργούν κόσμους ολόκληρους, και πίστευα ότι τα εφόδιά μου ήταν ανεπαρκή. Φαίνεται όμως τελικά πώς κατάφερα να εκφράσω αυτό που ήθελα με τον τρόπο που ήθελα.


Αν υπάρχει όμως κάτι που κάνει τον Λου λιγάκι ξεχωριστό, αυτό είναι το ότι είναι ένα βιβλιαράκι δίγλωσσο, σε διαφορετικούς συνδυασμούς γλωσσών. Αυτό προέκυψε καθώς η Λούλου μεγαλώνει με γονείς Έλληνες μεν, στην Ολλανδία δε. Και σκοπεύουμε να τη μεγαλώσουμε δίγλωσση. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για υλικό για δίγλωσσα παιδιά, διαπίστωσα ότι υπάρχει μεγάλη έλλειψη, ειδικά σε συνδυασμούς πιο παράξενους. Και έτσι προσπάθησα να δημιουργήσω όσο περισσότερους μπορούσα.

Το πρώτο τεύχος του Λου είναι γραμμένο στα Ελληνικά και μεταφρασμένο στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ολλανδικά, Ιταλικά, Φινλανδικά και Ρωσικά. Κάθε βιβλιαράκι έχει δυο γλώσσες (για παράδειγμα, Ολλανδικά-Φινλανδικά). Το δεύτερο τεύχος είναι γραμμένο στα Ελληνικά και μεταφρασμένο στα Αγγλικά και τα Ολλανδικά προς το παρόν. Οι μεταφράσεις γίνονται από άτομα που έχουν κάθε γλώσσα ως μητρική.

Καθώς ο Λου είναι γραμμένος σε ρίμα, υπήρχε το ζήτημα του αν θα έπρεπε οι μεταφράσεις να είναι κατά λέξη ή προσεγγιστικές αποδόσεις, επίσης όμως με ρίμα. Μετά από συζητήσεις με εκπαιδευτικούς κατέληξα στο δεύτερο, φροντίζοντας όμως πάντα η μετάφραση να είναι κοντά τόσο στο πρωτότυπο όσο και σε σύνδεση με την εικονογράφηση.

Νιώθω τρομερά ευγνώμων για τη θετική ανταπόκριση που είχε το βιβλίο, μιας που πρόκειται για αυτοέκδοση που κάνω σε τοπικό τυπογραφείο, προσπαθώντας να κρατήσω το όλο εγχείρημα ανεξάρτητο. Η στήριξη των γονέων (αλλά και θείων και παππούδων και φίλων...) που αγοράζουν το Λου με βοηθά θα συνεχίζω να δημιουργώ υλικό για πολύγλωσσες οικογένειες ή παιδιά που θέλουν να μάθουν ξένες γλώσσες.

Σας ευχαριστώ πολύ όπως ευχαριστώ και τη Γεωργία για τη φιλοξενία!



Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το μπλογκ μου.
Και εδώ είναι η σελίδα των υπηρεσιών μου.

Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Χρόνια Πολλά Μαμά...

Μαμά,

Σήμερα που όλοι λένε "ευχαριστώ" στη μαμά τους, εγώ θέλω να σου πω "συγγνώμη".

Συγγνώμη για όλες τις γιορτές της μητέρας που δεν είμαι πια εκεί για να σου χαρίσω μια κάρτα κι ένα λουλούδι.
Συγγνώμη που δεν είμαι πια εκεί στα γενέθλιά σου, στη γιορτή σου.
Συγγνώμη που σου στερώ στιγμές της Νικολέτας.
Συγγνώμη που όσο μεγαλώνεις δεν θα είμαι εκεί για να σε βοηθάω.
Συγγνώμη που συνέχεια πρέπει να μετράς αντίστροφα και να με περιμένεις.
Συγγνώμη.

(Και ναι... Σ'αγαπώ πολύ & Σε ευχαριστώ... αλλά αυτά ήδη τα ξέρεις...)
 photo sig1.png

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Η πρώτη μου ελληνική συναυλία στα ξένα!

Σήμερα ήταν η πρώτη φορά που πήγα σε ελληνική συναυλία στο εξωτερικό.
Και δεν ήταν μια τυχαία συναυλία, αλλά του αγαπημένου Αλκίνοου Ιωαννίδη!
Δεν είχα καταφέρει ποτέ να τον δω από κοντά στο παρελθόν και μόλις έμαθα ότι θα έρθει στο Άμστερνταμ, στα πλαίσια της ευρωπαϊκής περιοδείας του, ενθουσιάστηκα.

Παλιά και νέα του τραγούδια, υπέροχη -ΥΠΕΡΟΧΗ- φωνή, ο συναυλιακός χώρος 'ζεστός', η οργάνωση σούπερ, και δίπλα σου ελληνικές κουβέντες από οικείες φυσιογνωμίες. Μου άρεσε πραγματικά πολύ.
Επίσης, μαζί του ήταν και ο μουσικός Γιώργος Καλούδης. Έπαιζε τσέλο & κρητική λύρα. Ήταν η πρώτη φορά που τον άκουσα και ήταν απλά εξαιρετικός. Δεν ξέρω αν είναι ήδη γνωστός στην Ελλάδα, αλλά αν δεν είναι, θα έπρεπε να είναι.

Αυτά λοιπόν από το σημερινό μου, ιδιαίτερο Σαββατόβραδο.
Και θα σας αφιερώσω το τελευταίο τραγούδι που μας είπε σήμερα, χωρίς μουσική, χωρίς καν μικρόφωνο, όρθιος μπροστά μας, με τη μοναδική φωνή του. Ένα τραγούδι που έγραψε για όλους εκείνους που αναγκάστηκαν να αφήσουν τον τόπο τους.

Ο τίτλος του: 'Μικρή Βαλίτσα'. (Μικρή βαλίτσα και βαριά...)


Ευχαριστούμε Αλκίνοε για το όμορφο βράδυ!
Τα έχουμε ανάγκη αυτά τα βράδια εδώ στα ξένα...


ΥΓ: Να θυμηθώ στην επόμενη συναυλία να φορέσω αθλητικά παπούτσια ή εναλλακτικά να πάρω μαζί μου ένα πτυσσόμενο καρεκλάκι... Α πα πα γεράματα!!!

Πηγή φωτογραφίας: Enjoy & Share / Music Events

 photo sig1.png

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

'Crafts & Co', a HandMade Goods store in Maastricht!



Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο μας το περάσαμε στο Μάαστριχτ.
Για όποιον δεν το ξέρει, είναι μια μικρή & πανέμορφη πόλη στο νότο της Ολλανδίας.
Μάλιστα είναι πολύ αγαπητή στην οικογένειά μας, γιατί εκεί πέρασε τα φοιτητικά του χρόνια ο Δαμιανός.
 
Σε μια από τις βόλτες μας, λοιπόν, ανακάλυψα TO τέλειο μαγαζί!
Ένας όμορφος χώρος, με κύριο χρώμα του το λευκό, γεμάτος με χειροποίητα αντικείμενα, από πολλούς και διαφορετικούς καλλιτέχνες.

Σαν κάθε crafter που σέβεται τον εαυτό της δεν θα μπορούσα να μην περάσω εκεί μέσα αρκετή ώρα (...ναι-ναι η υπόλοιπη οικογένεια γκρίνιαζε απ' έξω) και να βγάλω αρκετές φωτογραφίες για να σας το δείξω!

(Συγγνώμη για την ανάλυση των φωτογραφιών μου, αλλά δυστυχώς είχα μόνο το κινητό μου μαζί).

Μέσα υπήρχε κι ένα πολύ συμπαθητικό καφέ, με bio coffee και απαλή μουσική!


Υπέροχα διακοσμητικά για το σπίτι! Από βάζα, πίνακες, δίσκους, φωτιστικά, μαξιλάρια και ότι άλλο βάζει ο νους σας!
Και όλα μοναδικά & ιδιαίτερα.



Το πώς κρατήθηκα να μην το "σηκώσω" όλο κι εγώ δεν ξέρω!!!
Ξετρελάθηκα πάντως με την ιδέα ενός μαγαζιού που φιλοξενεί ΜΟΝΟ χειροποίητα πράγματα, διαφορετικών ανθρώπων.
Μάλιστα η δράση τους δε σταματάει εκεί, καθώς κάθε βδομάδα διοργανώνουν workshops για ενήλικες, σε μια πολύ όμορφη γωνιά του μαγαζιού, με ένα τεράστιο ξύλινο μοναστηριακού τύπου τραπέζι, περιτριγυρισμένο από ιδιαίτερες δημιουργίες... έτσι για την έμπνευση!!

site: www.craftsandco.nl

 photo sig1.png
© mia mama sta xena. Made with love by The Dutch Lady Designs.