γραμμένο τα ξημερώματα...
Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που η Νικόλ δεν ξυπνάει καθόλου τις νύχτες.
Μέχρι πέρσι σηκωνόταν αρκετά συχνά. Γιατί ήθελε νερό, γιατί ήθελε τσίσα, γιατί είδε κακό όνειρο, γιατί ξεσκεπάστηκε, γιατί τη φαγούριζε η κάλτσα της, γιατί βρήκαν νερό στον Άρη κ.ο.κ.
Φέτος λοιπόν κοιμάται σερί!
Όμως με τις νέες αφίξεις, όπως ήδη θα φαντάζεστε, ξυπνάμε και πάλι 150 φορές κάθε βράδυ.
Πλέον πάντως έχω συνηθίσει αυτά τα τρελά ωράρια και δεν νιώθω και πολύ κουρασμένη.
Πιο περίεργο νομίζω θα μου φανεί να μην με ξυπνήσει κανείς μέσα στη νύχτα!
Το παρακάτω τραγουδάκι αφιερωμένο εξαιρετικά στις κοριτσάρες μου & σε όλες τις μωρομανούλες εκεί έξω...
(Πραγματικά τώρα... τι ακριβώς σκέφτονταν οι κομμωτές το 1987 και μας κούρευαν έτσι;!;)
Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που η Νικόλ δεν ξυπνάει καθόλου τις νύχτες.
Μέχρι πέρσι σηκωνόταν αρκετά συχνά. Γιατί ήθελε νερό, γιατί ήθελε τσίσα, γιατί είδε κακό όνειρο, γιατί ξεσκεπάστηκε, γιατί τη φαγούριζε η κάλτσα της, γιατί βρήκαν νερό στον Άρη κ.ο.κ.
Φέτος λοιπόν κοιμάται σερί!
Όμως με τις νέες αφίξεις, όπως ήδη θα φαντάζεστε, ξυπνάμε και πάλι 150 φορές κάθε βράδυ.
Πλέον πάντως έχω συνηθίσει αυτά τα τρελά ωράρια και δεν νιώθω και πολύ κουρασμένη.
Πιο περίεργο νομίζω θα μου φανεί να μην με ξυπνήσει κανείς μέσα στη νύχτα!
Το παρακάτω τραγουδάκι αφιερωμένο εξαιρετικά στις κοριτσάρες μου & σε όλες τις μωρομανούλες εκεί έξω...
(Πραγματικά τώρα... τι ακριβώς σκέφτονταν οι κομμωτές το 1987 και μας κούρευαν έτσι;!;)
Δημοσίευση σχολίου